bez tytułu 5.

Może i trochę „odgrzewany kotlet”. Z drugiej strony, kto nie lubi kotletów?

Piątkowy wieczór taki jak ten powinien obfitować w plany i rozgardiasz związany z przygotowaniem do wyjścia. Strojenie się do knajpy jak na wielką galę.
Tymczasem u mnie cisza. Spokój jak w klasztorze. Aps stanowi jedynie element rozpraszający, bo coś sobie marudkuje.
Wieczór idealny na spędzenie go w stylu zbliżonym do zamieszczonej grafiki.

Zamiast leżeć i kontemplować życie, postanawiam odpalić swoje relaksacyjne świeczki koloru czarnego <czarne świeczki jeszcze nie świadczą o zapędach okultystycznych> oraz podjąć wyzwanie Levis i szarpnąć się na naszywki z moich graficzek.
Konkurs taki.

Ty co tu zaglądasz, trzymaj kciuki.

bez tytułu 4.

bez tytułu 3.

Doskonale znam to uczucie, doskonale pamiętam ten moment.
Moment kiedy wiedziałam, że Kraków już nie jest dla mnie. Moment kiedy podjęcie decyzji o wyjeździe nie było łatwe, ale jedyne słuszne.

Podobny moment mam teraz, podobne uczucie, podobną pewność, że zmiana miejsca to jedyne wyjście.